258. Opowieść podręcznej Margaret Atwood 18/2020




Tytuł: ,,Opowieść podręcznej''
Autor: Margaret Atwood
Wydawnictwo: Wielka Litera







Muszę przyznać się do tego, że bardzo długo zwlekałam z przeczytaniem tej książki. Mówiąc szczerze nie przekonywał mnie opis. Pewnie gdyby nie to, że ta książka dostępna jest na portalu Czytam Pierwszy jeszcze bardzo długo ta książka tkwiłaby na moim stosie hańby. Czy moje obawy były słuszne?

Freda jest Podręczną w Republice Gilead. Może opuszczać dom swojego Komendanta i jego Żony tylko raz dziennie, aby pójść na targ, gdzie wszystkie napisy zostały zastąpione przez obrazki, bo Podręcznym już nie wolno czytać. Co miesiąc musi pokornie leżeć i modlić się, aby jej zarządca ją zapłodnił, bo w czasach malejącego przyrostu naturalnego tylko ciężarne Podręczne mają jakąś wartość. Ale Freda pamięta jeszcze, choć wydaje się to nierealne, że kiedyś miała kochającego męża, wychowywali córeczkę, miała pracę, własne pieniądze i mogła mówić. Ale tego świata już nie ma…{opis wydawcy}. 

Wybaczcie mi moje pójście na łatwiznę, ale nie potrafiłam opowiedzieć swoimi słowami o tym, co przeczytałam. Nie wiem, z czego to wynika, ale gdyby nie opis, recenzja serialu, zwiastun, definicja słowa podręczna nie wiedziałabym o czym czytam. Naprawdę. Pierwszy raz coś takiego mi się przytrafia. Nie wiem jak na to zareagować. Mimo, iż rozumiem przeczytany tekst, to nie dociera do mnie jego sens. Mam wrażenie, że ta książka była o wszystkim i o niczym. Dotykała ważnego tematu społecznego, jednocześnie przybliżając go zbyt ogólnikowo. Jestem zmieszana, jest mi trochę wstyd, że temat, który z racji tego, że jestem kobietą powinien na mnie oddziaływać, zszokować moją osobę, zostawił mnie obojętnym na historię głównej bohaterki i jej koleżanek. Mogę oczywiście zrzucić winę na sposób podania, ale to byłoby pójście na łatwiznę. Może to ze mną coś jest nie tak.  Z wielkim żalem oceniam tę książkę 4/10.

 ,,Zmoczony brzeg szklanki wydaje dźwięk, gdy przejechać po nim palcem. I tak się właśnie czuję: jak dźwięk dobywamy ze szkła. Czuje się jak pojęcie „rozbić”. Chcę, by ktoś przy mnie był''.

,,Żadnej nadziei. Wiem, gdzie i kim jestem, i jaki jest dzień. To są testy, a ich wynik mówi, że jestem przy zdrowych zmysłach. Zdrowe zmysły to cenny skarb; oszczędzam je, jak kiedyś ludzie oszczędzali pieniądze. Odkłada na później, żebym ich miała dość, gdy przyjdzie czas''.

Książkę zrecenzowałam dzięki portalowi czytampierwszy.pl

Komentarze

  1. Mam tę książkę na półce, ponieważ kiedyś udało mi się kupić za 10 zł. Nadal leży i czeka na swoją kolej, jednak bardzo bym chciała ją w końcu przeczytać.
    Pozdrawiam Serdecznie
    https://smallbookwoorld.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też już kupiłam za taką cenę, kiedy wydawnictwo robiło wielką wyprzedaż.

      Usuń
  2. Nie czytałam tej książki, ale może kiedyś się skuszę 😉

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W porządku. Trzymam kciuki za to, by cię nie zawiodła.

      Usuń
  3. Nie miałam tej książki w planie i widzę, że nie muszę żałować tego wyboru :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Według mnie nie musisz, ale wiele osób uważa, że ta książka jest dobra. Ile osób tyle opinii.

      Usuń
  4. Nie każda książka do nas trafia :)

    OdpowiedzUsuń
  5. U mnie leży i czeka na swoją kolej. Nie mogę się przebić przez premiery i nie chcę sobie robić zaległości, stąd póki co starsze książki czekają na moment, gdzie będzie większy spokój.

    OdpowiedzUsuń
  6. Jakoś nie ciągnie mnie do tej książki :/

    OdpowiedzUsuń
  7. Książki nie miałam okazji jeszcze czytać, ale serial mnie urzekł ! ;0

    OdpowiedzUsuń
  8. No niestety, czasem trafiają się takie pozycje. Niezbyt miłe odczucie.

    OdpowiedzUsuń
  9. Mam w planach przeczytanie tej książki, właśnie ze względu na serial, który też chciałabym obejrzeć. ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja też w przyszłości planuję zobaczyć serial :)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

171. #Domnaplaży Sarah Jio 24/2019

223. Kłamca 2 Jakub Ćwiek 88/2019

235. Nieodgadniony Maureen Johnson 107/2019